akışına bırakmak

dünyadaki en en en en üzeri sonsuz saçma bir şey. kesinlikle eskisi gibi olmaz, hiçbir zaman.

hiçbir şeyi etkilemeyen, yaraları iyileştirmeyen bir eylem.

çok üzüldüğümüzde ya da dertlendiğimizde annem o meşhur sözünü söyle “akaar gider” ama bunu öyle bir tonlamayla söyler ki gerçekten akıp gideceğine inanırsın işte o yüzden akışına bırakmayı öğrendim. şimdilik iyi gidiyor bakalım

akıllı bi insan akışına bırakmaz akışına bırakmak zaman kaybettirir,günleri çalar yapmayın gerek yok

yanlış; (#2337843) akıllı bir insan akışına bırakmaz değil. akıllı bir insan neyi, ne zaman, ne kadar akışına bırakması gerektiğini bilir veya hisseder. herkesin "zaman kaybı" olarak gördüğü bir şey esasen bir "demlenme" süreci olabilir. çalınan(?) "bir şeyin" telafisi "birçok şey" olabilir. alex'ten örnek vereyim. adını hatırlamıyorum adamın. mühim bir futbolcu ama. diyor ki; fenerbahçe ile oynayacağımız maçta orta sahada benden alex'e göz açtırmamam istendi. maç boyunca alex'e yapıştım, o da hiçbir tehlike yaratmadan sakin sakin pas yaptı. bir ara içimden dedim; acaba yanlış adamı mı tutuyorum, bu bana bahsedilen alex mi? derken maçın ilerleyen dakikalarında ani bir kontra atak yedik. ilk defa alex benim kontrolümün dışındaydı ve maç boyunca yapmadığı kadar enerji saf etti. devamında da golü buldu.. o ana kadar onu sadece bir defa elimden kaçırdım, onda da yapacağını yapmıştı. alex'e karşı oynamış adamların ortak kaderi budur. içlerinden biri de fernando reges'tir hatta; "kariyerimde messi ve ronaldo gibi dünyanın en iyilerine karşı oynadım. ancak beni sahada en çok zorlayan, sessiz ve zararsız duruşu ancak mükemmel paslarıyla alex oldu. şu anda emekli oldu ancak onu hala fenerbahçe'den hatırlayabilirsiniz. inanılmaz bir kalitesi vardı. yavaş ve ağır görünürdü ama aniden hızlanır ve bu sayede birçok kafa golü atardı." velhasıl; şeytanın bacağına pusu kurmanın en iyi yolu, şeytanı gafil avlamak için her şeyi akışına bırakmak, dolayısıyla da şeytanın rehavete kapılmasını beklemektir.

kesinlikle en doğru yol olduğunu düşünüyorum. bir durumun üzerine çok düşüldüğünde o şeyin olmaması için her şey oluyor sanki. akışına bırakmak demek çabalamamak değil elbette. çabalamak ama fazla da zorlamamak.

Binevi üç maymun oynamak

Bazen en iyisi. Düşündükçe, çabaladıkça olmuyor her zaman

Bir süredir hayatım böyle Baska bi sey de olmuyor zaten iki türlü de Bazen her şey bitsin istiyorum ama sonra korkuyorum falan snsnsnsn İşte böyle dostlar :)

Ben eskiden kontrol manyağıydım. Yapacağım şeylerin tamamını kafamda kurgulamam planlamam gerekirdi.Ruhen yoran bir durum bu. Hatta ailemle bir şey yapacağım zaman çok çok daha rahatsız eden bir durum halini alıyordu. Her şeyi önceden planlayıp ayarlamak mental anlamda da yıpratıyordu beni. Şimdi çok şükür daha iyiyim. Akışına bırakıyorum her şeyi. Kontrolüm altına olma durumunu geride bıraktım çok şükür. İpi nerede kopardım zamana mı yaydım bilmiyorum ama buna ne sebep olduysa iyiki olmuş

hiç beceremediğim mevzu.

kontrol edemeyeceğin şeyler olduğunu ve bunlari sadece akışına bırakıp kabul ederek huzura varacağının farkına varmak

akışına bıraktım akmadı ben de kapattım yolu baktım duvardan atlıyo ama yine akmıyo

çok acı çektim, kendimi harap ettim, düştüm kalkmaya çabaladım, direndim, her şeyi denedim, kafamdaki "acaba"lar "ya şöyle olursa"lar endişelerim korkularım asla susmuyor, yoruldum, beklentiler sadece üzüyor, artık vazgeçtim çabalamaktan, tam da bunu yapacağım evet akışına bırakıyorum. ne yapsam olmuyor zaten.

Bir şeyi sürekli kontrol etmeye çalıştığımızda o şeyin enerjisini sıkıştırıyor ve onu kendimizden uzaklaştırıyoruz. Umursamayıp akışına bıraktığımızda ise bize kolaylıkla geldiğini görürüz. Çünkü evrende her şey enerjidir. Evren plan yapmaz spontanedir. Dileğimizi tuttuktan sonra özgürce onu serbest bıraktığımızda o şeyin daha hızla gelip bize çarptığını görebiliriz. Tıpkı bir çocuğa o dolabı karıştırma diye uyarıda bulunduğumuzda çocuğun ısrarla söylenen şeyin tersini yapmak istemesi gibi oysa çocuğu rahat bıraktığımızda kısa bir süre sonra kendiliğinden o dolaba ilgisinin azaldığını ve dolabı karıştırmadığını görürüz. Kendiniz için iyi ve güzel şeyler dileyin, evrenin akışına güvenin ve sessizce bekleyin.

Konu üzerinde bir etkim var mı diye bakarım. Yoksa tabii zamana, akışına bırakırım. Ancak müdehale ettiğimde değiştirebileceğim, düzeltebileceğim şeyleri akışına bırakmam.

hayata karşı durmayı seviyordum, bir şeylerle savaşma hissini veya benim istediğim gibi olabilir düşüncesini.. ama hayat da genellikle "benim istediğim gibi olacak, sen de buna uyum göstermelisin." şeklindeydi, zaten bazı hayal kırıklıkları da yaşayınca akışına bırakmak daha iyi geliyor. savaşmak yerine bana verilenleri kabul etmek, onları daha güzel ve sevdiğim hâle getirmek vb. çünkü diğer türlü olmuyor.

Dibine kadar yaşadığım evredeyim sadece nefes alıyorum.

Çünkü; (bkz: su akar yolunu bulur)

Pek beceremiyorum bunu. Çoğu şeyi elimden geldiğince en düzgün şekilde olsun diye kontrol ediyorum. Ama yoruldum. Dedim ki yeter, biraz da başkaları uğraşsın. Ya d hayat akışında bir güzellik getirsin Başkaları kısmında kimse uğraşmıyor, hayat da henüz bir şey getirmedi. Bakalım

yok hayatta bırakamıyorum. illa bir yön vermeye çalışacağım. lan bir salsana manyak kontrol hastası. sanki yön verince düzeltiyorum. her şeyi daha da berbat ediyorum halbuki.

konfor alanından çıkmayı sevmeyen biri için çok zor iş.

çok kontrollü olunca bir türlü yoluna sokamadığın işler azıcık akışına bırakınca hemen yoluna giriyor. şahsen benim için öyle oldu. bir konu yüzünden kafayı sıyırmak üzereydim. sonra araya başka şeyler girdi ve bir anda fark etmeden akışına bırakmış oldum ve o da ne? işler yoluna girdi. valla, şaka değil. bazen gerçekten akışına bırakmak lazım.

Elinden gelen her şeyi yapıp bir bok olmadığını görünce mecburen seçtiğin yol ve her seferinde en doğru olanı çıkarıyor karşına.

Her şeyi ama her şeyi hesaplamaya çalışan biriyim. Kontrolü bırakırsam her şeyin mahvolacağını düşünen biriyim. Ama bu beni çok yıprattı. Ben de nasıl oldu bilmiyorum, çünkü aklımı eğitmekte zorlanıyorum. Ama son zamanlarda bazı anlarda amaaaann demeyi öğreniyorum. Çok ferahlatıcı oluyor bana. Birkac saat bile olsa düşünmemek beni gevşetiyor. Buna akışına bırakmak deniyor.

Zaman herşeyin ilacı felsefesinin, ilk kuralı olan sözcük akışına bırak . Bence etkili bir yöntem zaten birşeyler sizi bulacaksa, bir şekil karşınıza çıkıyor,dolaylı ve ya dolaysız şekilde. önlemler alarak olacak şeyin önüne geçemiyorsun.Doğanın harika kanunları vardır,Akışına bırakıp bütün sorunlarınızdan kurtarabilirsiniz.

Amaaan battı balık yan gidermiş arkadaşlar relax olun biraz

Elden geleni yaptıktan sonra boşvermek. Bazen bir şey olsun diye kendimi parçalıyorum. Olmazsa naparım diyorum. Çok çabalıyorum. Ama bazen de bir bakıyorum olacağı varsa olur diyip her adımımı geri çekiyorum. Bu kız ne olursa olsun burada dememeli o yüzden kimse hiçbir konuda. Eğer yaptıklarımın bir anlam ifade etmediğini derinden hissedersem bir anda tüm ipleri bırakabilirim.

Olmuyorsa sal gitsin. Bazen bazı şeyleri zorlamanın hiç bir anlamı yoktur çünkü ne kadar zorlasanızda onun olmayacağını idrak etmek gerekiyor. Eyvallah kader gayrete aşıktır falan filan ama bazen gerçekten akışına bırakmak en güzeli.

hem de yokuş aşağı yuvarlandıkça sayısız yaralar alacaksınızdır ama iyileşeceksiniz de. bu biraz da böyledir

Ya akmıyosa

son zamanlarda serbest düşüşe geçmiş durumda